Je weet nooit wat je tegenkomt

Mijn collega cultuursocioloog Stam had vorige week weer een scherpe analyse met de metafoor van de pluimveehouderij voor het gemeentehuis. Maar het is natuurlijk wel een boerderij die ruim gesubsidieerd wordt door de belastingbetaler, en dat merk je.  Als een bestuurlijke agrariër zo’n nering te lang bestuurt dan gaat hij denken dat het zijn eigen geld is dat hij dagelijks uitgeeft. En zo werd er al 4 ton uitgegeven aan de zeejachthaven.  En vervolgens gaat B&W vrolijk door om daar nog meer kostbare tijd en geld aan te spenderen, terwijl de gemeenteraad besloot er mee te stoppen. Is dat nou wat onze samenleving in dit tijdsgewricht nodig heeft ? 

Een zeejachthaven voor de happy few als alibi om weer eens een paar honderd huizen te kunnen bouwen op de postzegel Katwijk die langzaam verandert in een steenwoestijn. Omdat we zelf niet genoeg mensen produceren om in die huizen te kunnen wonen gaan we mensen importeren. Hoe meer ziel hoe meer vreugd. Of dat ook geldt voor de roebelmiljonairs en rijke Chinezen die met fout geld bij een huis op Nieuw Valkenburg meteen een verblijfsvergunning kunnen kopen bij het Rutte regime valt overigens te bezien. Maar ja een dorpsbestuurder wil graag belangrijk zijn, en met meer inwoners krijgt het ego en de portemonnee van de bestuurder meer aanzien.

Maar wat is 4 ton voor onderzoek naar een zeejachthaven in vergelijking met de 4 miljoen die men aan de Ruïne van Riche heeft besteed. En het kan nog mooier want laten we voor de zondvloed komt nog maar eens 18 miljoen uitgeven aan een zwembad dachten ze in de zorgboerderij aan de Zeeweg. Dat had natuurlijk ook een gerenoveerd zwembad kunnen zijn met zelfs meer water er in. Maar dat is geen statement met allure waarmee je als bestuurder kunt pronken. 

Uit de recente faillissementen in de regio blijkt dat de depressie er hier met enige vertraging inhakt. Bedrijven hadden blijkbaar nog enig vet op de botten waardoor de ellende even werd uitgesteld. Datzelfde geldt trouwens voor de gemeente, aan de horizon zien we meer taken, minder inkomsten en meer uitgaven. Binnenkort komt de grote hakbijl en ik stel voor dat we de zwembadtemperatuur in het nieuwe protszwembad dan maar een paar graden lager draaien. De bevolking die nu al in ongekende aantallen klant is bij de voedselbank zal tegen die tijd andere prioriteiten hebben dan het zwembadkaartje. Dus dat koude water wordt alleen een probleem voor de Chinezen en Russen uit Nieuw Valkenburg. Overigens een merkwaardig reservaat waar geen voorzieningen zullen komen en dat goed verscholen ligt achter de enorme taluds en meters hoge geluidsschermen rond de 4-baans snelweg die straks dwars door twee dorpsdelen loopt.

“Je weet nooit wat je tegenkomt” was een merkwaardig argument dat werd gehanteerd om de zwembadrenovatie in een kwaad daglicht te stellen. Als we datzelfde argument nu eens op het lange termijn financiële beleid zouden toepassen ?