Een bekende uitdrukking is dat de wereld inmiddels een dorp
geworden is. Grenzen worden steeds minder belangrijk en onze actieradius wordt
steeds groter. Onze opa’s werkten nog in en rond het dorp (als ze niet op zee
zaten) en gingen tussen de middag naar moeder de vrouw om een prakje warm eten
met uitgebakken spek te nuttigen. Verder hadden ze destijds weinig met de rest
van de wereld te maken, het dorp was de wereld.
Voor de huidige generaties is het vrij normaal om op pakweg
een uur rijafstand te werken en de nieuwste generatie gaat gewoon in China een
stage doen en daarna misschien ergens in Europa of in Brazilië werken. Als
Benfica in een finale te Amsterdam speelt staan er tegenwoordig 30 vliegtuigen
op Schiphol van mensen die even heen en weer wippen binnen Europa. Toen ik de
laatste interessante buitenlandse wedstrijd van Feyenoord gezien heb moest ik
geloof ik drie weken op het schip de Groote Beer zitten voordat we in Lissabon
aankwamen. Die veranderende omstandigheden en grotere mogelijkheden leiden tot
een andere manier van tegen de wereld aan kijken. We kijken voortaan dus wat
verder dan onze neus lang is of de dorpsgrens dichtbij is. Moest je vroeger nog
heel erg uitkijken als je op de huwelijksmarkt van het aanpalende dorp zaken
dacht te doen, tegenwoordig zijn die dorpen wijken geworden van dezelfde
gemeente. De huwelijksmarkt is inmiddels trouwens verplaatst naar Thailand.
Op dezelfde wijze worden de meeste gemeentelijke zaken heden
ten dage in achterkamertjes buiten het dorp geregeld bij de regio
Holland-Rijnland of bij de Provincie en niet meer op het gemeentehuis. Een
prachtig voorbeeld is het voornemen van het Rijk om langs de hele kust
gigantische windmolens te plaatsen, het gas is immers bijna op. Daar gaat ons
mooie uitzicht, als dat zo door gaat wil ik de Atlanticwall weer terug. Maar
gelukkig komt Burgemeester en Wethouders van Katwijk hier voor de bevolking op.
Ze hebben een protestbrief gestuurd dus ik neem aan dat het Rijk de plannen nu
wel zal intrekken.
De argumenten zijn dat rust, ruimte en weids uitzicht de
primaire kwaliteiten zijn voor zowel de bewoner als de bezoeker van onze
gemeente. Wat mij betreft kleeft er maar één klein smetje aan het betoog. In
dezelfde raadsvergadering van hedenavond 30 mei waarin de protestbrief tegen de
windturbines op zee wordt behandeld wordt nog een ander voorstel besproken. Het
zelfde college van B&W doet hierin vreselijk zijn best om een flink aantal
gigantische windturbines van rond de 100 meter hoogte rond het Valkenburgse
Meer geplaatst te krijgen. En dat is niet op 20 km afstand maar direct in de
achtertuin van de bewoners. Ik raad de bewoners die willen protesteren tegen de
windturbines op het land aan om de protestbrief van de gemeente over de
windturbines op het water over te schrijven.