In de laatste column in de Katwijksche Post heb ik aandacht
geschonken aan de momenteel weer actuele kwestie rond de bebouwing van het
Zeehosterrein. Vanwege de beperkt omvang van de column kon ik slechts een paar
aspecten aanstippen. Op 16 mei a.s. bespreekt de Gemeenteraad van Katwijk dit
onderwerp. De vereniging van burgers die de plannen van het College van B&W
c.q. de zorginstelling Raamwerk bestrijdt heeft een brief aan de gemeenteraad
gestuurd die ik hierbij publiceer omdat hij nogal onthullend is in mijn ogen.
Ik zie allerlei dwarsverbanden met andere kwesties zoals de voorgenomen bebouwing
van het voormalig Vliegveld Valkenburg en de plannen om in Katwijk een
zeejachthaven te realiseren.
Ik raad u aan om uzelf de volgende twee vragen te stellen
tijdens het lezen van dit relaas:
- Welke bestuursstijl van
het Dagelijks Bestuur van de gemeente Katwijk komt uit het stuk naar voren
?
- Welk bestuurlijk of ander kompas wordt door het
Dagelijks Bestuur van onze gemeente gebruikt als men zijn beleid op deze wijze vormgeeft en
uitvoert ?
Onder de goede inzendingen wordt een zeekaak verloot.
Brief Vereniging tot behoud van het Zeehosterrein:
Geachte raadsleden,
Naar aanleiding van de beantwoording
door Burgemeesters en Wethouders (B&W) en in het bijzonder door Wethouder
D. Binnendijk van de door raadsleden gestelde schriftelijke en mondelinge
vragen inzake de Uitwerking fase 2 Zeehospitium (2013- 003599) wenden wij ons
tot u. Wij hebben helaas moeten constateren dat een aantal antwoorden inhoudelijk
onjuist is. Lettend op het feit dat u zich binnenkort een belangrijk oordeel
moet vormen over de ingrijpende wijzigingen in het Masterplan van het Zeehos
achten wij het van evident belang dat u over de juiste informatie beschikt. Daarnaast
verdient het naar onze mening aanbeveling om een aantal antwoorden te voorzien
van enige achtergrondinformatie waardoor deze antwoorden in de juiste context
worden geplaatst. Tot slot stellen wij u enkele vragen in de hoop dat ook die zullen
bijdragen tot een zorgvuldige en evenwichtige belangen afweging.
- Motivatie van het voorstel tot
wijziging van het Masterplan
1. In de informatieve vergadering van de
commissie op 18 april j.l stelde de wethouder dat de keuze eenvoudig is. In
feite zijn er maar twee smaken, als het gaat over de wijziging van het
Masterplan Zeehospitium: wie tegen deze wijzigingen ( meer nieuwbouw, hogere
bouw, andere zichtlijnen) is, dupeert niet alleen Het Raamwerk in zijn
financieel moeilijke situatie , maar ook de gehandicapte bewoners. Wie dit plan
zoals het er ligt accepteert, bewijst de gehandicapten een dienst. Deze twee
smaken- opvatting is echter onjuist:
1.1
Zorgzwaartebekostiging
In 2006 nam de toenmalige Minister van
VWS een besluit dat ook de gehandicapte bewoners op het Zeehosterrein raakt: de
zorgzwaartebekostiging. Iedere gehandicapte krijgt een bij zijn handicap passend
bedrag, zorgzwaartepakket geheten, waarmee hij of zij zorg kan inkopen. De
Minister heeft nadrukkelijk vastgelegd dat dit zorgzwaartepakket
persoonsvolgend is – dwz. het zorgzwaartepakket is direct gekoppeld aan de
individuele cliënt en niet aan de instelling die de zorg levert.
Een lichamelijk gehandicapte die
altijd in een zorginstelling verbleef – dus intramuraal- en nu in een
appartement woont op het instellingsterrein is dankzij zijn zorgzwaartepakket
niet verplicht zijn zorg te betrekken van de vroegere intramurale
zorgaanbieder. Hij kan ook een andere zorgverlener kiezen.
1.2 Een
zorginstelling in financiële problemen
Dit persoonsvolgend karakter van een
zorgzwaartepakket is van groot belang wanneer een zorgverlenende instelling in
financiële problemen geraakt. In antwoord op Kamervragen stelde de
staatssecretaris van VWS in zijn brief van 9 april 2013 daarover: “In geval van
faillissement of financiële moeilijkheden van een AWBZ instelling dient het
zorgkantoor de continuïteit van de zorg te garanderen. De Nederlandse
Zorgautoriteit (NZa) houdt daar toezicht op”. Iets verder in zijn brief
schrijft de staatssecretaris: “Zorgkantoren zijn als eerste verantwoordelijk
voor de continuïteit van de zorg. Uitgangspunt daarbij is, dat de zorgkantoren
de continuïteit van de zorg voor de patiënten waarborgen, niet voor de
zorgaanbieder”. De continuïteit van de zorg voor de cliënten van Het Raamwerk
wordt sinds 2006 derhalve door de overheid gegarandeerd, ongeacht financiële problemen
waarin Het Raamwerk al dan niet verkeert en staat dus los van uw besluit over
de voorgestelde wijziging van het Masterplan.
1.3 De
woonsituatie van de gehandicapten
De twee smaken-opvatting van de
wethouder is evenmin van toepassing op de woonsituatie van de gehandicapte
bewoners op het Zeehosterrein. De appartementen waarin zij wonen zijn ten dele
eigendom van de Amsterdamse woning corporatie Rochdale en ten dele in het bezit
van de Katwijkse woningcorporatie Dunavie (Zeehosgetij, Juni 2009, p. 3 / Katwijkse
Post, 6 juli 2011). Krachtens Art. 70 en 70c van de Woningwet kan Het Raamwerk
niet zelf zorgappartementen bezitten en verhuren; het kan hooguit als tussenpersoon
fungeren tussen woningcorporaties en de gehandicapte huurders in hun
zorgappartementen op het Zeehosterrein. Voor de continuïteit van hun
woonsituatie zijn de gehandicapten dus afhankelijk van het beleid van de
woningcorporaties Rochdale en Dunavie en niet van de financiën van Het Raamwerk
en de uitvoering van het Masterplan 2004 in de nu voorgestelde gewijzigde vorm.
Kortom, het twee
smaken-menu van de wethouder, combineert zaken die niets met elkaar
te maken hebben en is alleen al daarom onjuist. Het gaat niet om het
veilig stellen van zorg aan gehandicapte bewoners, maar om de financiële
belangen van Het Raamwerk als projectontwikkelaar.
2. De ingrepen in het Masterplan
worden uitsluitend gemotiveerd met een verwijzing naar verslechterende
marktomstandigheden (nr. 2, nota 2013-003599) voor de projectontwikkelaar, Het
Raamwerk. Wanneer een beroep daarop voldoende is om de gemeente haar
ruimtelijke ordening te laten aanpassen zal daar zeker precedentwerking van uit
gaan wanneer burgers aanpassing van een bestemmingsplan vragen om via
verbouwing de waarde van hun woning in stand te houden. De wijzigingen van het
Masterplan zijn louter beargumenteerd met een rapport van een makelaarskantoor.
De wethouder vermeldde daarbij in zijn beantwoording van de vragen niet dat dit
rapport is geschreven in opdracht van de projectontwikkelaar. Er is geen
onafhankelijk onderzoek gedaan.
2.1 Het is op zijn zachtst gezegd
onwaarschijnlijk dat de voorgestelde wijzigingen daadwerkelijk zullen leiden
tot snellere verkoop: de markt zit momenteel op slot. Daarbij blijft het een
grote vraag of en wanneer de markt weer aantrekt en of de woningen conform het
gewijzigde Masterplan dan wel verkoopbaar zijn. Wij hebben de cijfers van Funda
en NVM geraadpleegd.
Hieruit blijkt dat er thans (per 25
april 2013) 281 appartementen van € 300.000,- en duurder te koop staan in de
gemeenten Noordwijk, Katwijk en Wassenaar. Daarvan zijn er 144 nieuwbouw
appartementen. 88% van de nieuwbouw appartementen staat langer dan 6 maanden te
koop In de periode 3/5/2012 tot 12/3/2013 zijn er 11 nieuwbouw appartementen
duurder dan € 300.000,- verkocht. Gemiddeld 1 per maand. De voorraad betreft
144 nieuwbouw appartementen duurder dan € 300.000,-, hetgeen neerkomt op een
voorraad voor de komende 12 jaar!
2.2 Wij constateren op grond van
bovenstaande gegevens dat er nu feitelijk geen marktvraag is en dat er in onze
regio ook bij een aantrekkende markt nog voldoende voorraad is (bestaande
bebouwing buiten beschouwing gelaten) Het argument dat het een unieke locatie
betreft is betrekkelijk daar uiteindelijk elke locatie uniek is. Echter
waarneer gekeken wordt naar locaties met zeezicht wordt ook duidelijk dat
ontwikkeling van appartementen in Noordwijk eveneens stagneert. In Noordwijk
staan 80 nieuwbouw appartementen te koop, waarvan een groot gedeelte met zeezicht.
Slecht 5 appartementen zijn in de periode mei - december 2012 verkocht, sinds
december 2012 niets meer verkocht.
Kortom, de
veronderstelde effecten van de wijzigingen van het Masterplan zijn tot
op heden louter
gebaseerd op wishful thinking.
B. Specifieke
wijzigingen van het Masterplan
3 Bouwhoogte
Ter verdediging van de voorgenomen
verhoging van het flatgebouw in deelgebied 2 stelt het college in haar
beantwoording (nr. 3, nota 2013-003599) dat ‘een te laag gebouw (..) niet
passend (is) bij de beëindiging van de Parklaan’. Dat het college het in het
Masterplan voorziene gebouw van 6 lagen kennelijk een ‘te laag gebouw’ noemt is
curieus. In 2003/2004 is er voorafgaande aan de vaststelling van het Masterplan
juist over de bouwhoogte en massaliteit veel gediscussieerd en onderhandeld.
Ook toen is een gebouw met 8 bouwlagen de revu gepasseerd en door uw raad sterk
bekritiseerd als te massaal voor deze locatie. De nu voorgestelde verhoging
komt effectief neer op meer dan die 8 bouwlagen (plus nog een deels boven het
maaiveld uitkomende parkeergarage) neer. De massaliteit neemt toe door het
gebouw te draaien en niet langer in het verlengde van de Parklaan te bouwen.
Kortom, de
argumentatie dat de in het Masterplan voorziene bouwhoogte ‘te laag’ zou zijn voor
deze locatie is misleidend, gaat voorbij aan de opvattingen van uw raad
bij de vaststelling van het Masterplan, en is onvolledig (want gaat voorbij aan
het draaien van het gebouw).
4
Vlonders, grasbetontegels en natuurwaarde
De begeleidende stukken vermelden dat
binnen de in het Masterplan gestelde normen van het verhard oppervlak wordt
gebleven (zie ook nr. 6, nota 2013-003599. Niet wordt vermeld dat dit wordt
echter bereikt door op grote schaal hout in plaats van steen te gebruiken. Dit
zien we vooral bij de woningen aan de Sportlaan waar de vlonders groter zijn
dan het oppervlak van de woningen zelf. In totaal is nu 2430 m2 aan vlonders
voorzien). Het Raamwerk stelt dat vlonders en grasbetonstenen geen verhard
oppervlakte betreffen en zelfs bijdragen aan ontwikkeling van de natuurwaarden.
Kortom, het begrip ‘verhard
oppervlak’ wordt opgerekt. Daarbij wordt geen enkele grens aangegeven. Bij welk
oppervlakte aan vlonders en grasbetonstenen wordt de natuurwaarde wel
aangetast? Mag soms het gehele terrein worden vol gelegd met vlonders en
grasbetontegels?
5
Woningaantallen (nr. 8, nota 2013-003599)
De gehele ontwikkeling is door het
Raamwerk steeds beargumenteerd vanuit de wens ‘omgekeerde integratie’ op het
terrein te introduceren. Vanuit het College Sanering Zorgvoorzieningen is de
norm 1:3. Dat wil zeggen 1 persoon met een functiebeperking op 3 personen
zonder functiebeperking. Deze norm komt neer op 126 woningen voor de mensen met
zorgvraag en 195 woningen voor de markt. Dit is in zo ongeveer alle stukken van
het Raamwerk terug te vinden. Een verhoging van het woningaantal voor de markt
met circa 12% tot 218 woningen (zoals in de voorgestelde wijziging) leidt tot
een verdichting op het gebied dat buiten alle afspraken gaat en de kwaliteit is
er niet mee gebaat. Daarnaast wordt nog gesproken over een ‘mogelijke’
verhoging van het aantal woningen voor de mensen met een functiebeperking. Deze
mogelijke verhoging betreft ruim 25% (van 122 naar 154)!
Kortom, de wijziging
van het Masterplan leidt tot 51 woningen meer dan was afgesproken. De
verhouding tussen woningen voor de markt en woningen voor de clienten
van het Raamwerk vloeit niet voort uit de normen voor ‘omgekeerde integratie.
Het is niet duidelijk waar het van af hangt of de extra woningen voor mensen
met een functiebeperking er komen. Het Raamwerk heeft altijd aangegeven
de (huur)woningen voor de mensen met een functiebeperking op termijn
beschikbaar te willen stellen aan mensen zonder functiebeperking. Het is niet
duidelijk of dit ook geldt voor de voorgestelde verhoging van 25%. Het is onduidelijk
hoe het college/Het Raamwerk denkt te voorzien in de toenemende parkeerbehoefte
die gepaard zal gaan met de uitbreiding van het aantal woningen.
6 Belangen afweging
In de samenvatting van het agendapunt
op de agenda van uw vergadering van 18 april noemt het college de voorgestelde
wijziging van het Masterplan ‘een plan waarmee rekening is gehouden met de
bezwaren van omwonenden’. Dit is onjuist. Met de omwonenden van het
Zeehosterrein is geen contact geweest en met hun belangen is geen rekening
gehouden. Het is typerend dat bij het onderzoek naar de zichtlijnen alleen is
gekeken naar de zichtlijnen vanuit bebouwing op het Zeehosterrein zelf, en niet
naar de zichtlijnen vanuit het omringend gebied, bijvoorbeeld vanuit woningen
aan de Seinpoststraat, Drieplassenweg en Boulevard.
Kortom, het college
heeft in haar besluitvorming uitsluitend de belangen van de projectontwikkelaar
en van bewoners op het Zeehosterrein zelf meegewogen, maar niet die van
de omwonenden.
Tot
slot
Op 1 juli 2004 bent u akkoord gegaan
met het Masterplan. Dat was na een uitgebreid traject tot stand gekomen en bevatte
al veel pijnpunten met betrekking tot de natuurwaarden van het Zeehosterrein en
de belangen van omwonenden. Het Masterplan bevatte nog veel flexibiliteit, maar
de randvoorwaarden stonden vast, zo is ons burgers voorgehouden. Nu is de
flexibiliteit kennelijk niet genoeg en worden de randvoorwaarden zelf verder
opgerekt. Dat vraagt om een gedegen onderbouwing en een hernieuwde afweging van
de belangen van de projectontwikkelaar en de natuurwaarden en belangen van
omwonenden. Hierboven hebben wij laten zien dat daarvan geen sprake is. Wij
doen daarom een dringend beroep op uw Raad om er voor te zorgen dat de Gemeente
Katwijk zich een betrouwbare overheid toont inzake de ontwikkeling van het
Zeehosterrein.
Met vriendelijke groet,
C.Ch. van den Haspel
A. Stegeman
R. Andeweg
N.B. Jaap Spijkert heeft geen enkele bemoeienis of relatie met de Vereniging tot behoud van het Zeehosterrein.
